jurist en bestuurskundige | specialist in risicobeheersing (veiligheid, integriteit & crisisbeheersing)
Een nieuwe auto, maar de thermosbeker past net niet in de bekerhouder. Een losse beker in de auto is gevaarlijk, zeker met hete vloeistoffen. Bij een uitwijkmanoeuvre of noodstop bestaat de kans dat de beker door de auto vliegt. In plaats van een nieuwe beker is een PVC verloopstuk (60×80 mm) letterlijk een goed passende oplossing. Voor de prijs van een ‘coffee to go’.
In verschillende sectoren – zoals defensie, politie, justitie en brandweer – is de ‘challenge coin’ geliefd. Dit is een munt of medaillon met het embleem van een organisatie en een tekst en/of afbeelding met een bijzondere betekenis. De oorsprong ligt in de Verenigde Staten, waar militaire commandanten dergelijke coins lieten maken voor de manschappen om het saamhorigheidsgevoel te versterken. Als teken van verbondenheid diende elk lid van de eenheid zijn coin bij zich te dragen. Later werden het ook relatiegeschenken en verzamelobjecten. Zie voor een nadere uitleg: https://www.defense.gov/News/Inside-DOD/Blog/article/2567302/the-challenge-coin-tradition-do-you-know-how-it-started/.
Hoe stel je zo’n collectie nu tentoon? Er zijn verschillende houders en standaards te koop, maar deze zijn relatief duur. Een simpele variant is zelf te maken met behulp van een aluminium tafelrandprofiel en een lat in driehoeksvorm (20 x 20 mm). Je zaagt beide delen op de gewenste lengte, schuurt – en lakt desgewenst – het hout, waarna je beide delen aan elkaar vast lijmt.
Misschien is het wel herkenbaar: je steekt de vlag uit aan de gevel en vervolgens slaat de vlag zich door de wind om de stok. Dat ziet er niet uit. Er zijn ‘vlagcorrectors’ waardoor de bevestiging van de vlag zich om de as van de stok kan draaien, maar daarvoor moet je wel in de stok boren. Dat is wel lastig als de vlag de ene dag halfstok moet en de andere dag voluit.
Eerder heb ik geprobeerd de vlag met een gewichtje te verzwaren aan de onderste baan. Maar dat kostte mij bijna een raam toen de wind er vat op kreeg. Gelukkig heb ik een simpele, goedkope en doeltreffende oplossing gevonden: een stuk elektriciteitsdraad.
Een goede vlag is netjes gezoomd. Hierdoor is ruimte om er een elektriciteitsdraad doorheen te steken. Eventueel moet de zoom aan de binnenkant een klein stukje worden losgemaakt met een tornmesje. Vervolgens steek je de draad erin. Laat hiervan een klein stukje uitsteken en vouw dit dubbel. Met een tang kun je dit vervolgens goed vastklemmen met het vlaggendoek. Ik heb voor blauwe en bruine draad gekozen, dan valt het geheel niet op. Omdat het elektriciteitsdraad van koper is heb je geen last van roestvorming. Het draad kan blijven zitten.
Regenbuien worden steeds heftiger. De dakgoot en de hieraan gekoppelde regenpijp moeten in korte tijd veel water verwerken. Een schone dakgoot is dan essentieel. Maar het schoonmaken van een dakgoot die hoog hangt is geen pretje, je hebt een ladder of steiger nodig. Of je moet iemand hiervoor inhuren.
Gelukkig is er een eenvoudige en goedkope oplossing indien de dakgoot zichtbaar is vanuit een dakkapel: een PVC-pijp met twee 45º lijmmoffen en een koppelstuk. Met de diameter van 32 mm heb je bijna dezelfde diameter als de stofzuigerslang. Denk er wel aan de stofzuigerzak te vervangen na het reinigen van de dakgoot.
Een dakkapel met een groot – extra breed – raam, heerlijk om van het uitzicht te genieten. Maar het wassen van de ramen is een lastige opgave. Langzamerhand wordt het uitzicht steeds minder, met dank aan spinrag, vogelpoep, fijnstof en andere deeltjes in de lucht.
De glazenwasser komt er vanaf de grond door de hoek van het dak niet bij met zijn telescoopwisser en osmosewater. Een magneetwisser werkt alleen goed in de televisiereclames. Vanuit een openslaand raam inwassen met de inwasborstel lukt nog wel, zeker wanneer je deze verlengt met een steel. Maar het vervolgens streeploos schoon krijgen met een raamwisser is een bijna onmogelijke opgave, ook met een raamzuiger zoals van Kärcher of Leifheit kom je er niet goed bij. Schoonspuiten met leidingwater laat na het opdrogen kalkvlekken achter, zelfs als een ontharder is aangesloten (drinkwater dat volledig van mineralen is ontdaan is niet lekker en ook niet gezond).
De glazenwasser bracht mij echter wel op een idee door zijn osmosewater. Na het inborstelen spuit de glazenwasser het raam schoon dat vervolgens streeploos opdroogt. Maar zo’n osmosesysteem dat een glazenwasser gebruikt kost zo een paar honderd euro. Osmosewater is echter ook als gedemineraliseerd water voor een paar dubbeltjes per liter te koop in de supermarkt. Door dit vervolgens in een druksproeier (plantenspuit, verkrijgbaar voor minder dan tien euro) te doen kun je na het inwassen eenvoudig de ramen schoon spuiten, het bereik van een drukspuit is een paar meter. Het is wel van belang bij het inwassen van het raam het vuil goed los te boenen, dan spoelt het nog makkelijker schoon. Door van boven naar beneden te spuiten verdwijnen alle vuil- en zeepresten. De waterdruppels drogen vanzelf op en laten geen kalksporen achter. Door het liggende deel van het kozijn van te voren in te sprayen met het legendarische Dasty of een andere ontvetter spuit je gelijk de spinnenpoepjes weg.
In Nederland hebben we het goed voor elkaar met onze energievoorziening. Maar ondanks de hoge leveringszekerheid kan het wel eens mis gaan, bijvoorbeeld door een gebroken stroomkabel bij grondwerkzaamheden of een helikopter die een hoogspanningsmast raakt (Bommelerwaard 2007 en Culemborg 2017). Een beetje ‘prepper’ heeft daarom natuurlijk een noodaggregaat in huis om de belangrijkste voorzieningen draaiende te houden.
Om een heel huis van binnen te verlichten met zo min mogelijk gebruik van stekkerdozen en verlengkabels is kerstverlichting heel praktisch. Zogenoemde led-clusterverlichting – energiezuinig en veilig – is te koop in bijvoorbeeld een lengte van 12 of 30 meter. Zo kun je op één stekker het hele huis verlichten en houd je nog capaciteit over voor andere stroomverbruikers.
Wellicht behoor ik langzamerhand tot een minderheid, maar ik mag graag nog papieren kranten en tijdschriften lezen. Om misverstanden te voorkomen markeer ik welke gelezen zijn en door mogen naar het oud papier. Ook maak ik graag aantekeningen als ik een interessant artikel wil bewaren om een digitale scan van te maken. Maar om nu overal een pen neer te leggen… dat past niet goed in een ‘minimalistische’ inrichting.
Gelukkig is dit eenvoudig op te lossen. Bij sommige tablets is een uitsparing gemaakt waarin een stilo kan worden bewaard. Zo’n oplossing kun je ook zelf monteren, bijvoorbeeld onder een bijzettafel. Met zo’n pensilo heb je een plek waar je onzichtbaar een pen kunt steken. Het enige dat je nodig hebt is een stukje buis van de juiste diameter en een buisklem. Dit monteer je op de gewenste plek, ver genoeg van de rand om niet zichtbaar te zijn. Dus kleur en uitvoering van het materiaal maakt niet uit.
Een lekkere rouwkostsalade maken kost soms wel wat tijd, vooral als je de komkommer, tomaat, appel, paprika en dergelijke in kleine blokjes wilt snijden. Er bestaan allerlei handige apparaten met heel veel accessoires (wellicht bekend van de televisiereclames), maar daar zit je ook niet altijd op te wachten. Vooral niet als je daarna ook een hoop met de hand moet afwassen (want je krijgt het in de vaatwasser niet goed schoon). Deze apparaten kosten vaak tussen de twee en zes tientjes. Kan dat niet wat handiger en goedkoper?
Na eerst een kookspeciaalzaak te hebben bezocht liep ik die ‘vreemde’ winkel met die Griekse naam binnen. Daar zag ik deze patatsnijder voor € 4,99. Simpel, geen bewegende delen en makkelijk schoon te maken.
Het bestaat uit een open binnenkoker met een snijblad en een aan één zijde gesloten buitenkoker. Je legt het product in de gewenste dikte op het snijblad en met de buitenkoker druk je het product door het snijblad heen, het valt rechtstreeks op je snijplank of bord. Letterlijk binnen een minuut heb je een salade klaar.
Ik kan me niet voorstellen dat deze oplossing niet eerder is bedacht, maar ik kon het niet vinden tijdens mijn zoektocht op het internet.